8 welke ervaringen staan mij te wachten

Filippenzen 1:9-11 En dit bid ik dat uw liefde nog steeds overvloediger wordt in kennis en alle fijngevoeligheid, opdat u kunt onderscheiden wat wezenlijk is, opdat u oprecht bent en zonder aanstoot te geven tot de dag van Christus, vervuld met vruchten van gerechtigheid, die door Jezus Christus zijn, tot heerlijkheid en lof van God.

Persoonlijke ervaringen, alsook die van gemeenten, conferenties en unies 

De ervaring van een broeder

Ik bid sinds twee jaar dagelijks voor de vervulling met de Heilige Geest. Mijn bede is dat daardoor Jezus van dag tot dag in grotere volheid in mij woont. Mijn weg met God was in deze tijd zeer verbazingwekkend. De vrucht van de geest uit Galaten 5 is in mijn leven duidelijker zichtbaar geworden sinds ik Jezus vroeg om in mij te leven, Zijn wil in mij uit te voeren en mij elke dag opnieuw met Zijn Geest te vullen. Ik heb meer plezier in het lezen van de Bijbel en om tegenover anderen van Christus te getuigen en heb een sterker verlangen om voor anderen te bidden; bovendien hebben er belangrijke veranderingen in mijn levensstijl plaatsgevonden. Ik zie het allemaal als een bevestiging van mijn dagelijkse zoektocht naar God en van mijn dagelijkse gebeden om de Heilige Geest. ⎯ C.H.

Hij deelt verder mee: 

Ik adviseer je om zes weken dagelijks te bidden voor de vervulling van de Heilige Geest en te zien wat er dan gebeurt. 

40 Dagen van gebed in Servië

In september 2010 hebben wij het boek: 40 Dagen Gebed en Aanbidding ter voorbereiding op de Wederkomst vertaald en gepubliceerd. Wij stelden het beschikbaar aan alle leden van onze Unie. Daarna organiseerden wij wekelijkse gebedsbijeenkomsten voor de daaropvolgende 40 dagen, in lokale gemeenten en bij gemeenteleden thuis, waar de mensen vastten en baden voor een nieuwe uitstorting van de Heilige Geest. 

Daarna ontwikkelde zich een volledig nieuw klimaat in de lokale gemeenten. Niet-actieve gemeenteleden werden actief en kregen interesse om anderen te dienen. Anderen die al jaren met elkaar in conflict waren over verschillende onderwerpen (en zelfs niet meer met elkaar spraken) verzoenden zich en begonnen samen evangelisatieactiviteiten te plannen.

In oktober 2010 hoorden wij van het initiatief Revival and Reformation. Wij pakten het op en zagen het als een vervolg op wat God al was begonnen in onze unie. 

Sindsdien ervaren wij een hechtere omgang met elkaar. Als direct gevolg van deze gebedsbijeenkomsten is er meer eenheid en een beter onderling begrip ontstaan onder medewerkers van de Unie. ⎯ M. Trajkovska, Zuid-Europese Unie, Belgrado,zie revivalandreformation.org 

40 Dagen van gebed in Zürich, Zwitserland 

Onafhankelijk van elkaar hebben onze voorganger en ik een boek in handen gekregen met een inhoud waarover wij beiden zeer enthousiast waren. Het heet: 40 Dagen gebed en aanbidding ter voorbereiding op de wederkomst, door Dennis Smith, uitgeverij: Review and Herald. Dit boek kon ik niet lezen en  gewoon weer terug op de plank zetten. De inhoud veranderde mijn leven.  Aangezien in onze gemeente Zürich-Wolfswinkel (ongeveer 100 leden) een grote behoefte aan opwekking en gebed te bespeuren was, planden we voor de herfst van 2011 de 40 Dagen van Gebed. Het boek biedt daarvoor gedetailleerde en waardevolle informatie inclusief 40 bijpassende dagelijkse overdenkingen.

De thema's behandelen de vervulling met de Heilige Geest, het gebed, de verkondiging, het leven in Jezus en geestelijke gemeenschap.

Op 1 oktober 2011 begonnen wij vol verwachting aan onze 40 dagen. Gelukkig nam een groot deel van onze gemeenteleden hieraan deel. Gebedspartners ontmoetten elkaar dagelijks voor gebed, sms- berichten werden verzonden en dagelijks werd er gebeden per telefoon. Eén groep kwam elke ochtend om zes uur in de ochtend bijeen voor overdenking en gebed. 

Onze 40 dagen waren een onvergetelijke belevenis. God gaf ons veel gebedservaringen, vooral in verband met een gelijktijdig lopende serie lezingen over Bijbelse profetieën. Deze lezingen waren een grote zegen. Wij hadden zeer veel bezoekers en 20 mensen gaven zich op voor de volgende serie lezingen. (Deze volgende serie werd gehouden in maart 2013; er kwamen tussen de 50 en 60 gasten, iets wat in Zürich in geen 20 jaar gebeurd was.)

Gods Geest heeft onze gemeenten blijvend veranderd en het is een genot om te zien hoe onze kleine groepen beginnen te groeien en hoe gemeenteleden die ernaar hunkeren om Bijbelstudies te geven, geïnteresseerde mensen vinden. Degenen die meededen hebben nu de  innige wens dat Gods Geest blijft werken. Wij willen Hem uit het diepst van ons hart danken en Hem de eer geven. ⎯ Béatrice Egger, Gemeente Zürich- Wolfswinkel.

40 Dagen van gebed en evangelisatie in Keulen

Pastor João Lotze is Duits-Braziliaans. Hij werkte 38 jaar in de gemeenten en ziekenhuizen van Brazilië, alsook in een Unie en in de Zuid-Amerikaanse divisie. In maart 2012 ging hij met pensioen. Hij en zijn vrouw besloten om in Keulen als ‘His Hands’- zendelingen in de Portugese/Spaanse gemeenschap te gaan werken.

Wij zijn in Keulen begonnen met kleine huiskringen om de leden te bemoedigen en om gasten uit te nodigen. Vanwege onze ervaringen in Brazilië hielden we ook in Keulen de 40-dagen gebedsperiode. Het materiaal was in het Portugees beschikbaar. De gemeente met haar Portugese, Spaanse en Duitstalige leden is vol vreugde begonnen aan de 40 gebedsdagen. We baden dagelijks voor 100 vrienden en kennissen. De namen van deze personen werden op een schoolbord in de kerk geschreven. Deze voorbede hebben wij pas tussen de 30e en 35e dag aan deze personen bekendgemaakt en hen tegelijkertijd uitgenodigd voor een bezoekerssabbat.

Honderdtwintig mensen kwamen naar deze speciale eredienst. Christian Badorrek, de zendingsleider voor persoonlijke evangelisatie van Noord-Rijnland-Westfalen, hield de preek. Sommige gasten huilden

van vreugde toen zij hun namen op het bord zagen staan.

Daarna hield Antonio Goncalves, een evangelist uit Brazilië, een 15-daagse evangelisatieactie. Hij sprak elke avond (met vertaling) anderhalf uur met als  thema: ‘Laat je door de Bijbel verrassen’. Het ging over de wederkomst en over onderwerpen uit Daniël en Openbaring. De lezingen en de liederen werden vanuit het Portugees in het Duits vertaald. Kleine koren en goede muziek vergezelden de avonden. Elke avond werd afgesloten met een oproep. Wij zijn dankbaar voor de goede respons. De gemeente bleef intensief in gebed, vooral voor degenen van de 40-dagen-gebedstijd.

Onze gemeenschapsruimte is geschikt voor 80 personen, maar er kwamen er meer dan 100. In de weekenden was de zaal vol, terwijl wij op werkdagen met ongeveer 60 mensen waren. Tweeëndertig gasten kwamen regelmatig. Dit resulteerde in acht dopen en veertien extra inschrijvingen voor dooponderricht.

Aan het einde van het jaar werden er dertien mensen gedoopt. We hadden veel verrassende ervaringen. Het was moeilijk om een vertaler te vinden. Een katholieke lerares bood aan te helpen, maar zij had weinig ervaring met de Bijbel. Toen baden wij voor een protestantse vertaler. Kort daarna leerden wij in een restaurant een vrouw kennen die ons vertelde dat zij in haar Pinkstergemeente met plezier vertaalde van het Portugees naar het Duits. Zij werd onze vertaalster voor de evangelisatieactie en zij werd eveneens gedoopt.

Maria, de vertaalster, vroeg of ze haar vriendin Elisabeth ook mocht uitnodigen. Zij is leidster van een kleine Colombiaanse gemeenschap in Keulen met dertien leden. Ze kwam en bracht ook nog enkele leden van haar gemeente mee. Sindsdien zijn twee van hen gedoopt. Elisabeth en haar gezin krijgen momenteel Bijbelstudie. 

Een andere ervaring heeft te maken met Hope Channel. Een Duitse vrouw vond toevallig Hope Channel en was onder de indruk van wat ze daar hoorde, onder andere datgene wat over de sabbat werd verteld. Ze nodigde haar man uit om mee te luisteren. Hij was ook blij met de boodschap. Toen zij op een dag naar haar moeder ging, voelde zij de drang om eens een andere route te nemen. Daar zag ze het bord van de Adventgemeente. Ze realiseerde zich dat Hope Channel door Adventisten werd uitgezonden. Ze bezocht de eredienst op de sabbat. Toen nodigde ze haar man en vervolgens haar moeder uit. Inmiddels

zijn ze alle drie gedoopt.

Een andere ervaring betreft een Russisch-Duitse zuster. Ze nam deel aan de 40 dagen van gebed en begon voor haar Russischsprekende buren te bidden. Toen zij een buurvrouw vertelde dat ze voor haar bad, was deze erg verrast en vertelde haar dat ze een kerk zocht die de sabbat van de Bijbel houdt. Zij en andere buren kwamen naar de evangelisatiebijeenkomst. Twee van hen werden gedoopt.

Een andere ervaring betreft Jeanne. Ze was lid van de Baptistenkerk in Brazilië en was op zoek naar een

Portugeessprekende gemeenschap in Keulen. Ze kwam met ons in contact, kreeg bijbelles en liet zich dopen. Na haar bekering belde ze haar familie in Brazilië op en vertelde haar oom die Adventist was, dat zij nu ook Adventist was. Voor haar moeder, broers en zussen en haar Baptistengemeente, waarbij ze in Brazilië was aangesloten voordat ze naar Duitsland kwam, was dit een grote verrassing. Hun familieleden in Brazilië bezochten vervolgens de Adventkerk om meer te weten te komen over de sabbat. Dit heeft ertoe geleid dat er nu vijf mensen in Brazilië zijn  gedoopt: haar moeder, twee zussen en andere familieleden. Ze is nu aan het bidden voor de bekering van een andere zus, die in Argentinië woont. Zij wil graag samen met hen in het Koninkrijk van God zijn. 

Wij hebben onder Gods leiding nog andere ervaringen gehad. Bij de eerste doopdienst werden acht mensen gedoopt, elk uit een ander land: Italië, Duitsland, Peru, Brazilië, Oekraïne, Venezuela, Colombia en Rusland.

In de herfst hadden wij opnieuw een evangelisatieactie in samenhang met de 40-dagen gebedsperiode. Jimmy Cardoso en zijn vrouw, uit Brazilië en wonend in de VS, hielden de lezingen. Hoewel deze evangelisatieactie slechts een week duurde, konden wij aan het einde vier lieve mensen dopen. Zij hadden voorheen al dooponderricht gehad. Het waren drie Duitsers en een Italiaan. De beide doopdiensten werden gehouden in de hoofdkerk in Keulen, die 400 leden telt en een heel mooi doopvont heeft. We danken onze God dat Hij ons zo verrast heeft. Ik ben ervan overtuigd dat Hij nog grotere ervaringen voor ons heeft. Bid alstublieft voor ons. ⎯ João Lotze, Keulen.

Levende voorbede: 

Ik heb het (40-dagen) boek allereerst gewoon doorgelezen. Al vanaf de eerste pagina's was ik onder de indruk. Wij moeten niet alleen voor iemand bidden, maar ook liefdevol voor die persoon zorgen. Dat

maakt de voorbede levend. Zo had ik voorbede helaas nog nooit eerder gezien. Je geloof ook echt uitleven!

Ik ben ervan overtuigd dat het net zo belangrijk is voor degenen die bidden als voor degenen voor wie gebeden wordt. Evenzo overtuigde het boekje mij al  vanaf het begin dat de gemeenschapszin in de gemeente versterkt zou worden. Ik hoop toch zo dat dergelijke gemeenschappen zullen ontstaan, zoals die in de laatste hoofdstukken worden beschreven. Eerlijk gezegd moest ik huilen omdat ik al zo lang naar zo'n gemeenschap heb verlangd. Het overtuigde mij ervan dat dit boek het ‘Christus in mij’

bevordert en ons bevrijdt van onze eigen inspanningen.

Ik heb al wat meer boeken over het onderwerp ‘Christus in mij’ gelezen, maar dit boek lijkt voor mij het nuttigste van allemaal. Ik geloof dat door dit boek het gebedsleven wordt versterkt, dat het de eenheid in de gemeente bevordert en dat het de voorbede levendiger maakt. Het boek geeft mij hoop voor mijzelf, voor de kerk en voor de wereld. Ik dank God daarvoor.

Hierna wil ik de 40-dagen studiegids (boek 2) bestuderen die te vinden is op www.missionsbrief.de  (alleen in het Duits), daarover bidden en het daar doorgeven, waar God het mij opdraagt.

Een paar weken later kwam er nog een e-mail van deze zuster: 

Zoals je weet, had ik het 40-dagen boek gewoon even doorgelezen. Omdat ik de overdenkingen samen met mijn gebedspartner doorneem, besef ik nu dat zij nog veel waardevoller zijn dan ik eerst dacht. Ik kreeg antwoorden als ik er alleen niet uit kwam. Ik dank God ook voor mijn gebedspartner, die intensief en enthousiast deelneemt. ⎯ H.K. 

Niet meer zeker

De brochure Stappen naar persoonlijke opwekking, heeft mij enorm geraakt […] Als geboren Adventist geloofde ik dat tot nu toe eigenlijk alles wel goed ging. Het hoofdstuk over de tien maagden, maar vooral Romeinen 8:9b: ‘Maar als iemand de Geest van Christus niet heeft, die is niet van Hem’, heeft mij behoorlijk geschokt. Ik was er opeens niet meer zo zeker van of ik de Heilige Geest had en of Hij in mij werkt, want ik mis de bijbehorende ‘vruchten’ pijnlijk in mijn leven. Op een sabbatmiddag heb ik het boekje uitgelezen en een onmetelijk en eindeloos diep verdriet overweldigde mij. Toen las ik nogmaals het gebed op pagina 163 en het innige verlangen kwam in mij naar boven om de Heilige Geest te ontvangen zodat mijn hart zich zou veranderen en dat God de Vader mij zou vormen naar zijn wil. ⎯ A.P.

Hem erkennen

Enige tijd geleden heb ik uw artikel over opwekking gelezen. Dit onderwerp houdt mij al zo’n drie jaar

bezig. Nu ben ik net begonnen met het lezen van Stappen naar persoonlijke opwekking. Ik kan er alleen

maar amen op zeggen!

Ik ben blij dat ik in uw woorden veel van mijn eigen gedachten terug kon vinden. Ik heb de indruk dat wij in onze gemeenten vlak langs ons doel voorbijgaan. Ik raak het gevoel maar niet kwijt dat wij de focus op de essentie verloren hebben.

Hoe vaak hebben wij het niet over ‘wat waarheid is’ en ‘hoe wij zouden moeten leven’ of ‘hoe belangrijk profetie is’. Ik zeg zeker niet dat dit verkeerd is, maar wij vergeten waarom God ons deze zaken heeft gegeven! Heeft de waarheid niet juist tot doel om ons  in volledige gemeenschap met God te brengen?

Moeten deze zaken ons niet veel meer helpen om God echt te leren kennen? Is het niet het doel van de profetie dat wij hem in Zijn grootheid en almacht erkennen en dat wij begrijpen dat, wanneer Hij die de

hele wereld in Zijn hand houdt en bestuurt, precies zo, óns leven leiden en vormen kan? Wat is het eeuwige leven? Johannes 17:3 ‘En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, die U gezonden hebt’. De bruidegom in de gelijkenis zei tegen de vijf dwaze maagden eenvoudig:

'Ik ken u niet'. Het doel van ons geloof is eenvoudig: God kennen, gemeenschap met Hem hebben, zodat HIJ ons vervullen kan, zoals Hij in het verleden de tempel vervulde (2 Kronieken 5:13,14). En als Hij ons zo doorstroomt, ons hele wezen vervult, dan is het niet langer wij die leven, maar Christus leeft in ons. (Afzender bekend bij de auteur) 

Verbazingwekkende verhoringen van voorbede

Het tweede 40-dagen boek van Dennis Smith is een ongelooflijke zegen voor mij. De mensen waar ik voor bid, ervaren soms een 180° graden ommekeer in hun leven.

Met een vriend heb ik gedurende de 40 dagen, een diepgaand geestelijk gesprek gehad. Zo vertelde hij mij dat zijn leven de laatste weken anders verliep. Hij had meer behoefte om te bidden, dacht meer na over Gods Woord en kon dingen loslaten die voorheen voor hem waardevol en begerenswaardig waren. Dus vatte ik moed en vertelde hem over het 40-dagen boek en dat hij een van de 5 mensen was voor wie ik bad, waarop hij positief verrast uitriep: ‘Dus jij bent voor het hele gebeuren verantwoordelijk!’ 

Een meisje had besloten om haar leven honderd procent aan God te wijden. Hoewel ze al van kinds af aan met het geloof bekend was, leefde ze zonder God.

Ze had geen interesse in het geloof en zat volledig gevangen in het wereldse leven. Nu is ze volledig veranderd; iedereen die haar kent ziet het. Ze bestudeert met mij de Bijbel, ze neemt deel aan het 40-dagen programma van onze gemeente en zou anderen willen aanmoedigen om een serieuzer geloofsleven te krijgen.

Een ander jong meisje waar ik voor bad, moest deelnemen aan een zeven dagen durende training.

Deze tijd zou ze met de andere deelnemers doorbrengen in een hostel. Ze maakte zich veel zorgen over deze tijd met al die vreemden. Een dag voor haar vertrek moedigde ik haar aan om te bidden en vertelde haar ook dat ik al langere tijd voor haar aan het bidden was. Dus hebben we samen gebeden dat zij de God van vrede in deze situatie zou ervaren en dat Hij deze ervaring tot een antwoord van gebed zou maken. Tijdens de training belde ze mij en vertelde mij enthousiast dat God iets ongelooflijks voor haar had gedaan. Niet alleen gaf Hij haar volledige vrede, maar ook de standvastigheid om zich te weerhouden van het vermaak in de avonden die gevuld waren met disco’s en alcohol enz.

Ook na de 40 dagen blijf ik voor deze mensen bidden, omdat ik de geweldige dingen zie en hoor waarmee God aanhoudend gebed verhoort. ⎯ A.M. (ingekort door de auteur) 

Hoe God werkt door voorbede

In de afgelopen vijf jaar ben ik het contact met een voor mij belangrijk persoon volledig kwijtgeraakt. Hij leek mijn berichten te negeren. Ik had gehoord dat hij gedurende ongeveer drie jaar niet meer naar de kerk ging (waar hij opgegroeid was) en dat hij een relatie met een ongelovige vrouw zou hebben. Ik heb deze jongeman op mijn gebedslijst gezet, ondanks dat ik het niet mogelijk achtte om met hem in contact te komen, want hij woont op 600 km afstand van mij en antwoordde mij nooit. Niettemin bad ik om een 'teken van leven'.

Na korte tijd hoorde ik over de doop van zijn broer, die in die tijd heel dicht bij mij in de buurt zou plaatsvinden, en waarvan de datum ‘toevallig’ was verschoven naar de 40-dagen gebedsperiode. Ik besloot om erheen te gaan - en ontmoette hem! We mochten een zeer diepgaand gesprek voeren en hij vertelde mij dat hij al een tijdje een steeds grotere behoefte voelde om terug te komen bij God, maar dat hem de kracht ontbrak om zijn levensstijl te veranderen. Ik vertelde hem dat ik de laatste 20 dagen intensief voor hem bad en dat hij zelfs vóór die tijd al op mijn gebedslijst stond.

Hij was sprakeloos dat hij juist in die tijd voelde dat God aan hem werkte. 

Tijdens de heel spirituele doopdienst was hij erg ontroerd en toen de voorganger een oproep deed, voelde ik de strijd die in hem woedde. Na een lange strijd viel hij uiteindelijk op zijn knieën en huilde. Hij had zich weer aan God overgegeven! Aan het einde van de avond vertelde hij mij dat hij had besloten weer regelmatig naar de kerk te gaan en zijn leven te laten veranderen. Hij had nooit verwacht dat het weekend zo zou eindigen. 

Een paar weken later ontmoette ik hem tijdens een zendingsconferentie voor jongeren, die hem zeer  versterkt en opgebouwd heeft. Ik dank God voor de omkeer van een geliefd persoon! ⎯ M.H.

De gemeente München Ludwigsburg, Baden Württemberg 

Allereerst hebben wij het 40-dagen boek als echtpaar samen bestudeerd en ervoeren wij grote persoonlijke voordelen en zegeningen gedurende de gebedstijd.

Daarna organiseerden wij tweemaal per week gebedssamenkomsten in de gemeente en lazen het boek met onze broeders en zusters. Wij voelden duidelijk Gods zegen en leiding in deze 40 dagen en wij maakten vele wonderen mee! God heeft ons als gemeente opgefrist en opgewekt: broeders en zusters die voorheen niet met vreemden in gesprek durfden te gaan, spraken plotseling vanzelf mensen aan. God bond ons als gemeente door het gemeenschappelijk gebed meer samen! Door de voorbede en begeleiding hadden wij het voorrecht bijzondere ervaringen mee te maken met de vijf mensen voor wie wij gedurende de 40 dagen baden. God had speciaal aan deze personen gewerkt.

Keer op keer doken er van de straat plotseling mensen op in de eredienst op sabbat. Eén gezin hiervan begeleidden wij met Bijbelstudies. Zij hadden de sabbat door video’s op het internet en door het boek

‘Het Grote Conflict’ leren kennen en waren al geruime tijd op zoek naar een gemeente. ⎯ Katja en Christian Schindler, gemeente Ludwigsburg (door auteur ingekort). 

40 Dagen ervaring

Alles begon met het seminar Stappen naar persoonlijke opwekking. In die tijd groeide in mij het verlangen om God te ervaren in het dagelijks leven. Ik  hoorde toen over de 40 dagen van gebed en aanbidding. Het was mij onmiddellijk duidelijk: dit avontuur wilde ik ook meemaken. Maar eigenlijk wist ik niet waar ik aan begon. 

De juiste gebedspartner vinden (onderdeel van dit programma) was niet moeilijk. Een uitdaging voor mij was echter om 40 dagen lang dagelijks tijd te vinden om gemeenschappelijk te kunnen bidden.

Als verpleegster heb ik namelijk onregelmatige werktijden. En daar had ik niet over nagedacht.

Niettemin zegende God mijn beslissing vanaf het begin. Bijna gretig keek ik elke dag uit naar die kostbare minuten van de dag waarin wij uitwisseling hadden over het onderwerp en smeekten om de

Heilige Geest. Wij stelden vast dat de gebeden iets in ons leven veranderden en wij konden dat niet voor onszelf houden. Bij iedere gelegenheid voelden wij ons gedrongen dit te delen. Ik vond het belangrijk om anderen te motiveren om hetzelfde te gaan ervaren.

De werking bleef niet uit. Enkele gemeenteleden werden aangestoken door ons enthousiasme. Al snel werden nieuwe gebedsparen gevormd. Elke week waren we blij wanneer we onze ervaringen konden

uitwisselen. Dit ‘virus’ heeft ook veel van onze tieners aangestoken.

De 40 dagen eindigden veel te snel. Wij wilden en konden niet zomaar stoppen. Wij gingen door met onze aanbidding en gebruikten daarvoor het boek: Maranatha, de Heer komt van Ellen White. En God liet niet lang op Zich wachten. Al tijdens de 40 dagen gaf Hij ons een geweldig antwoord op ons gebed. Iemand voor wie wij in deze tijd in het bijzonder hadden gebeden, nam na lange afwezigheid weer contact met de gemeente op. We waren zo blij!  De mensen om mij heen werden steeds belangrijker

voor mij. Mijn verlangen om andere mensen dichter tot Gods liefde te brengen werd steeds sterker. Mijn leven veranderde. Velen van ons hebben elkaar beter leren kennen en begrijpen. Velen nemen deel aan elkaars leven en zijn er voor elkaar. Gemeenschap heeft nu een geheel andere betekenis voor mij. 

Het boek van Dennis Smith: 40 Dagen - Gebed en aanbidding ter voorbereiding op de wederkomst, heeft mij erg geholpen. Het is makkelijker dan het aanvankelijk lijkt om een gebedspartner te vinden en God te ervaren. De mensen die ons na aan het hart liggen zullen ons dankbaar zijn. ⎯ Hildegard Welker, gemeente Crailsheim, is OK-verpleegster, iets ingekort door de auteur. 

Jezus ons Voorbeeld

In alle dingen is onze Heer Jezus ons grootste voorbeeld. We lezen in Lukas 3:21,22 (GNB): 

Met alle anderen liet ook Jezus zich dopen. En terwijl Hij bad, ging de hemel open: de Heilige Geest daalde in zichtbare gedaante, als een duif, op hem neer en uit de hemel klonk een stem: ‘Jij bent Mijn geliefde Zoon, de man naar Mijn hart’.

Ellen White zegt over deze gebeurtenis: 

In reactie op het gebed tot Zijn Vader, opende de hemel zich en de Geest daalde neer in de vorm van een duif en bleef op Hem.

Het is verbazingwekkend wat er in de tijd van Zijn dienstwerk gebeurde: 

Iedere morgen sprak Hij met Zijn Vader in de hemel.  En Hij ontving van Hem dagelijks een nieuwe doop (vervulling) met de Heilige Geest. 

Als Jezus elke dag een nieuwe vervulling met de Heilige Geest nodig had, hoeveel te meer hebben wij dat dan nodig!